-
1 кабер
сущ.моги́ла, погребе́ние, захороне́ние книжн. || моги́льный, гробово́й, надмоги́льный, надгро́бныйтуганнар кабере — бра́тская моги́ла
кабер ташы — надгро́бный ка́мень
••кабер алу — умере́ть
кабер газабы — о́чень тяжёлая, мучи́тельная жизнь
кабер казу — рыть моги́лу, гото́вить смерть, гото́вить ги́бель (кому-чему-л.)
кабер табу — найти́ себе́ моги́лу (где-л.)
кабер тынлыгы — гробова́я тишина́; гробово́е молча́ние
кабер якасында булу — быть на краю́ моги́лы
кабергә (гүргә) кертү — вогна́ть в гроб
кабергә кергәнче — по гроб, по гроб жи́зни
кабердән чыккан төсле (кебек) — как (вы́шедший) из моги́лы ( об очень худом и слабом человеке)
каберең ерак булсын, каберең якын (янәшә) булмасын — не дай бог лежа́ть с ним ря́дом (в моги́ле)
См. также в других словарях:
актару — 1. Бергә торган әйберләрнең астын өскә китереп бутау 2. Әйберләр арасыннан нәр. б. эзләү. Нәр. б. эзләп, әйберләрнең астын өскә китерү 3. Казып, сөреп бозу (җир, юл тур.) 4. Нәр. б. тузгыту тузан а. 5. Нәр. б. эзләп җирне казу тур. алтын а. 6.… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
